The Women Who Popularized Geology in the 19th Century

نویسندگان زن برجسته‌شده در این مونوگراف نشان‌دهنده نژاد خاصی از نویسندگان علمی هستند، زنانی که نه تنها علم روز خود را ترکیب کردند (اغلب از تجربیات مستقیم خود در آزمایشگاه، میدان، کلاس درس و/یا سالن سخنرانی عمومی استفاده می‌کنند. ) اما از آثار آنها برای آموزش، سرگرمی و در بسیاری موارد بشارت همزمان استفاده می کردند. زنان نقش اصلی را در رواج علم در قرن نوزدهم ایفا کردند، زیرا نوشتن چنین آثاری (که برای مخاطبان دیگر زنان و کودکان نوشته شده بود) «کار زنانه» مناسبی تلقی می‌شد. بسیاری از این نویسندگان در یک تکنیک ادبی خاص سرآمد بودند. به "قالب آشنا" معروف است که در آن علم در قالب گفتگو بین شخصیت ها، به ویژه زنان و کودکان توصیف می شود. با این حال، علوم زیستی بیشتر از علوم طبیعی (مانند نجوم و فیزیک) "زنانه" در نظر گرفته می شد، بنابراین تعداد "مکالمات" زمین شناسی محدود بود. این به نوبه خود باعث می‌شود که تعداد کمی که تکمیل شده‌اند برای تجزیه و تحلیل حیاتی‌تر شوند.

The female authors highlighted in this monograph represent a special breed of science writer, women who not only synthesized the science of their day (often drawing upon their own direct experience in the laboratory, field, classroom, and/or public lecture hall), but used their works to simultaneously educate, entertain, and, in many cases, evangelize. Women played a central role in the popularization of science in the 19th century, as penning such works (written for an audience of other women and children) was considered proper "women's work." Many of these writers excelled in a particular literary technique known as the "familiar format," in which science is described in the form of a conversation between characters, especially women and children. However, the biological sciences were considered more “feminine” than the natural sciences (such as astronomy and physics), hence the number of geological “conversations” was limited. This, in turn, makes the few that were completed all the more crucial to analyze.