The Lyric in Victorian Memory: Poetic Remembering and Forgetting from Tennyson to Housman

این کتاب مطالعه‌ای است بر اشعار قرن نوزدهمی که گذشته را به یاد می‌آورند، آرزو می‌کنند، بر آن تثبیت می‌کنند و فراموش می‌کنند. با انعکاس انگیزه انتقادی کنونی برای آشتی دادن رویکردهای فرمالیستی و تاریخ گرایانه به ادبیات، از خوانش های دقیق برای ردیابی تعاملات پیچیده بین حافظه به عنوان مضمون و ویژگی های رسمی (اغلب به یاد ماندنی) - مانند ایجاز، ساختار مصراع و تکرار صوتی استفاده می کند. در اشعار بررسی شده ظاهر می شود. این کتاب ماهیت درهم تنیده یادآوری و فراموشی را در آثار چهار شاعر ویکتوریا در نظر گرفته است. از این مضمون برای روشن کردن رابطه بین غزل و روایت، پیوندهای بین جنسیت و ژانر، و روشی که ویکتوریایی‌ها در آن گذشته را بازنمایی و به یادگار می‌آوردند، استفاده می‌کند.

This book is a study of nineteenth-century poems that remember, yearn for, fixate on, and forget the past. Reflecting the current critical drive to reconcile formalist and historicist approaches to literature, it uses close readings to trace the complex interactions between memory as a theme and the (often-memorable) formal traits – such as brevity, stanzaic structure, and sonic repetition – that appear in the lyrics examined. This book considers the interwoven nature of remembering and forgetting in the work of four Victorian poets. It uses this theme to shed new light on the relationship between lyric and narrative, on the connections between gender and genre, and on the way in which Victorians represented and commemorated the past.