The Liberalisation of the Telecommunications Sector in Sub-Saharan Africa and Fostering Competition in Telecommunications Services Markets: An Analysis of the Regulatory Framework in Uganda

این مطالعه بررسی می‌کند که آیا چارچوب قانونی حاکم بر بخش مخابرات در کشورهای جنوب صحرای آفریقا به طور مؤثر با نگرانی‌های مرتبط با رقابت در حال ظهور در بخش آزاد شده سروکار دارد یا خیر. با استفاده از اوگاندا به عنوان مطالعه موردی، مفاد مربوطه از قانون حاکم بر رقابت در بخش مخابرات را تجزیه و تحلیل می‌کند و سه یافته کلیدی را ارائه می‌کند: اول، در حالی که قوانین جامعی در مورد اتصال و مدیریت طیف وجود دارد، اجرای ناکارآمد قوانین نگرانی‌های پیرامون را تداوم بخشیده است. کمبود طیف و ارتباط متقابل ثانیاً، چارچوب قانونی حاکم بر رفتار ضد رقابتی، اگرچه مطابق با اصول تثبیت شده قانون رقابت است، اما کافی نیست. به طور خاص، این چارچوب برای کنترل رفتار گروه‌های مخابراتی چندملیتی که حضور قوی در بخش مخابرات دارند، مجهز نیست. عوامل اصلی مانع از مقررات رقابت کارآمد عبارتند از اتکای انحصاری اوگاندا به قوانین رقابت خاص بخش، راه حل های محدود موجود، و تنظیم کننده با تجربه محدود در اجرای قوانین رقابت. نقاط ضعف در چارچوب به شدت نیاز به تصویب قانون رقابت در سطح اقتصاد را نشان می دهد. در نهایت، فناوری بی سیم اصلی ترین وسیله ای است که از طریق آن مردم در اوگاندا به خدمات مخابراتی دسترسی دارند. باید بر تنظیم رفتار در بازارهای ارتباطات بی سیم تأکید بیشتری شود.

This study investigates whether the existing regulatory framework governing the telecommunications sector in countries in Sub-Saharan Africa effectively deals with emerging competition-related concerns in the liberalised sector. Using Uganda as a case study, it analyses the relevant provisions of the law governing competition in the telecommunications sector, and presents three key findings: Firstly, while there is comprehensive legislation on interconnection and spectrum management, inefficient enforcement of the legislation has perpetuated concerns surrounding spectrum scarcity and interconnection. Secondly, the legislative framework governing anti-competitive behaviour, though in line with the established principles of competition law, is not sufficient. Specifically, the framework is not equipped to govern the conduct of multinational telecommunications groups that have a strong presence in the telecommunications sector. Major factors hampering efficient competition regulation include Uganda’s sole reliance on sector-specific competition rules, restricted available remedies, and a regulator with limited experience of enforcing competition legislation. The weaknesses in the framework strongly suggest the need to adopt an economy-wide competition law. Lastly, wireless technology is the main means through which the population in Uganda accesses telecommunications services. Greater emphasis should be placed on regulating conduct in the wireless communications markets.