The Age of Post-Rationality: Limits of economic reasoning in the 21st century

این کتاب دیدگاه هژمونیک را که محاسبات اقتصادی نشان دهنده عقلانیت نهایی است به چالش می کشد. غرب سلطه جهانی خود را با ادعای تمدنی عقلانی، دموکراتیک، مبتنی بر علم و مترقی مشروعیت می بخشد. با این حال، در طول دهه‌های گذشته، جزم عقلانیت اقتصادی به سیاه‌چاله‌ای ایدئولوژیک تبدیل شده است که کشش گرانشی آن اجازه نمی‌دهد تا هیچ بحث یا سیاست عمومی فرار کند. رهبران سیاسی از همه مذاهب در مدار آن قرار دارند و زبان عمومی از آن اشباع شده است. این جزم اندیشی در همه عرصه های زندگی نفوذ کرده است و عصر پسا عقلانیت را به ویژه در کشورهای انگلیسی زبان آغاز کرده است. نویسندگان چندین جنبه از سرمایه داری جهانی پسا عقلانی را که هنوز تحت سلطه آنگلوسفر است مورد بحث قرار می دهند: رقابت بیش از حد، مصرف بیش از حد، نابرابری، بازارهای مالی جهانی بی ثبات، تخریب محیط زیست و اثرات پیش بینی نشده انقلاب ارتباطی با واسطه اینترنتی. این کتاب با بحث در مورد برخی سناریوهای اتوپیایی و دیستوپیایی آینده و این پرسش که آیا غرب می تواند از بحران عقلانیت خود فراتر رود، به پایان می رسد.

This book challenges the hegemonic view that economic calculation represents the ultimate rationality. The West legitimises its global dominance by the claim to be a rational, democratic, science-based and progressive civilisation. Yet, over the past decades, the dogma of economic rationality has become an ideological black hole whose gravitational pull allows no public debate or policy to escape. Political leaders of all creeds are held in its orbit and public language is saturated by it. This dogma has pervaded all spheres of life, ushering the age of post-rationality, especially in English speaking countries. The authors discuss several aspects of post-rational global capitalism still dominated by the Anglosphere: hyper-competition, hyper-consumption, inequality, volatile global financial markets, environmental degradation and the unforeseen effects of the internet-mediated communication revolution. The book concludes by discussing some utopian and dystopian future scenarios and asking whether the West can transcend its crisis of rationality.