Reviewing Blindness in French Fiction, 1789–2013

این کتاب استدلال می‌کند که جالب‌ترین تصویرهای نابینایی در داستان‌های فرانسوی آن‌هایی هستند که اسطوره‌ها و کلیشه‌های غالب نابینایی را که بر تفکر غربی حاکم است زیر سؤال می‌برند و در نهایت تضعیف می‌کنند. نویسندگانی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند، به جای اینکه نابینایی را یک رنج، تراژدی یا حتی سرنوشتی بدتر از مرگ بدانند، نابینایی را به خاطر خودش جشن می گیرند. برای آنها این یک نیروی هنری و خلاق قدرتمند است که راه های جدید و شگفت انگیزی را برای توصیف و ارتباط با واقعیت ارائه می دهد. رمان های متعارف و کمتر شناخته شده از طیف وسیعی از ژانرها، از جمله نوآر رومی، علمی تخیلی، خودتخیلیو رئالیسم به تفصیل تجزیه و تحلیل می شوند تا چگونگی حضور نابینایان را نشان دهند. شخصیت‌ها خواننده را دعوت می‌کنند که اتکای سنتی خود را بر حس بینایی کنار بگذارد و به روش‌های حسی و تا به حال غیرمنتظره با جهان درگیر شود. این کتاب هر آنچه را که فکر می‌کردیم درباره نابینایی می‌دانیم به چالش می‌کشد و ما را به لذت بردن از لذت‌ها و خطرات نابینایی خواندن دعوت می‌کند.

This book argues that the most interesting depictions of blindness in French fiction are those which call into question and ultimately undermine the prevailing myths and stereotypes of blindness which dominate Western thought. Rather than seeing blindness as an affliction, a tragedy or even a fate worse than death, the authors examined in this study celebrate blindness for its own sake. For them it is a powerful artistic and creative force which offers new and surprising ways of describing, and relating to, reality. Canonical and lesser-known novels from a range of genres, including the roman noir, science fiction, auto-fiction and realism are analyzed in detail to show how the presence of blind characters invites the reader to abandon his or her traditional reliance on the sense of sight and engage with the world in sensual, and hitherto unexpected, ways. This book challenges everything we thought we knew about blindness and invites us to revel in the pleasures and perils of reading blind.