Remembering as Reparation: Psychoanalysis and Historical Memory

این کتاب روانکاوی، بالینی و نظری را با تاریخچه در مطالعه به خاطر سپردن به‌عنوان جبران، گرد هم می‌آورد: نه جبران، بلکه به رسمیت شناختن واقعی بودن ارتکاب و میل پشیمان‌آمیز برای تجدید قوای هر چیزی که این آسیب را نشان می‌دهد. کارل فیگلیو استدلال می‌کند که این فرآیند، که ملانی کلاین به‌طور فشرده مورد مطالعه قرار داده است، تحت الشعاع جبران شیدایی قرار می‌گیرد، که شبیه‌سازی می‌کند، اما در تضاد با آن است. هدف هر دو آرامش ذهن است: اولی در نگرش ناشی از گناه برای بهتر کردن یک «شیء خوب» آسیب دیده، داخلی و خارجی. دومی، با دفاعیاتی که به طور کامل در روانکاوی مورد مطالعه قرار گرفته است، در ادعای رهایی از یک موضوع اتهامی پشتیبانی می شود.
این خط فکری روانکاوانه با مطالعات تاریخی در مورد حافظه و یادبود آلمان پس از جنگ همگرا می شود. به خاطر سپردن به عنوان دوسوگرا مطرح می شود - در "به خاطر سپردن حقیقت"، با احترام و احترام به خود، جبران کننده است. همچنین ترمیم شیدایی است، در «به خاطر سپردن نادرست»، از طریق اعمال پیروزی و رهایی، پیوند با واقعیت تاریخ را از بین می برد.
این کتاب متفکرانه ویژگی‌های جدید کار تاریخ و حافظه، به‌ویژه اهمیت احساسات را برجسته می‌کند و برای دانشجویان، دانشگاهیان و پزشکان در زمینه‌های روانکاوی، مطالعات حافظه، مطالعات آلمانی و تاریخ مدرن ارزش زیادی خواهد داشت.

This book brings together psychoanalysis, clinical and theoretical, with history in a study of remembering as reparation: not compensation, but recognition of the actuality of perpetration and the remorseful urge to rejuvenate whatever represents this damage. Karl Figlio argues that this process, intensively studied by Melanie Klein, is shadowed by manic reparation, which simulates, but is antithetical, to it. Both aim for peace of mind: the former in a guilt-induced attitude of making better a damaged ‘good object’, internal and external; the latter, supported by defences thoroughly studied in psychoanalysis, in claiming liberation from an accusatory object.
This psychoanalytic line of thinking converges with historical scholarship on post-war German memory and memorialization. Remembering is posited as ambivalent - it is reparative, in ‘remembering true’, with respect and self-respect. It is also manic reparative, in ‘remembering false’, shedding bonds to the actuality of history through acts of triumph and liberation.
This thoughtful book highlights new features of history and memory work, especially the importance of emotion, and will be of great value to students, academics and practitioners across the fields of psychoanalysis, memory studies, German studies and modern history.