Public Control of Armed Forces in the Russian Federation

این جلد به مبانی روابط معاصر بین بازیگران مدنی و ساختارهای قدرت دولتی می پردازد. تمرکز اصلی بر کنترل عمومی نیروهای مسلح و این سؤال است که چرا غیرنظامیان باید به نهادهای نظامی و همچنین مقامات غیرنظامی که استفاده از زور را مشروع می‌سازد، نگاهی هوشیار داشته باشند. بر اساس مثال خدمت اجباری و استخدام به عنوان نقطه تلاقی بین ارتش و جامعه، این مطالعه به تجزیه و تحلیل تغییرات نهادی در زمینه سیاسی-نظامی در روسیه پس از شوروی می پردازد. این کتاب با اتخاذ موضعی انتقادی در مورد جامعه‌شناسی نظامی متعارف، تمرکز را از رابطه قدرت انحصاری بین نخبگان سیاسی و نظامی در زمینه امنیت ملی دور می‌کند. در عوض، امنیت انسانی و اجتماعی، یعنی نیازها و خواسته‌های افراد و گروه‌ها را در سطح مردمی که تحت تأثیر ارتش و وضعیت امنیتی حاکم در روسیه قرار دارند، در نظر می‌گیرد. این کتاب خوانندگان علاقه مند به روابط نظامی-نظامی، امور معاصر روسیه و نظریه های جنبش اجتماعی را مخاطب قرار می دهد.

The volume deals with the fundamentals of the contemporary relations between civic actors and state power structures. The main focus lies on public control of armed forces and the question of why civilians should have a vigilant eye on the military institution as well as the civilian authority that legitimizes the use of force. Based on the example of conscription and recruitment as an intersection between the military and society, this study engages in an analysis of institutional change in the politico-military field in post-Soviet Russia. Taking a critical stance on conventional military sociology, the book shifts the focus away from the exclusive power relationship between political and military elites in the context of national security. Instead, it takes into consideration human and societal security, i.e. the needs and demands of individuals and groups at the grassroots level, affected by the military and the prevailing security situation in Russia. The book addresses readers with an interest in civil-military relations, contemporary Russian affairs, and social movement theories.