Philosophizing Madness from Nietzsche to Derrida

این کتاب با ایجاد ارتباط بین جنون، فلسفه و زندگی‌نامه، به این سؤال می‌پردازد که چگونه جنون نیچه ممکن است بر آثار بعدی او تأثیر گذاشته باشد. همچنین بررسی می‌کند که چرا فلسفه قاره‌ای پس از نیچه تا این حد مجذوب جنون است و چگونه دیوانگی را (دوباره) ارزیابی می‌کند و (دوباره) ارزش‌گذاری می‌کند. برای پاسخ به این سؤالات، این کتاب کار سه شخصیت اصلی در فلسفه فرانسه قرن بیستم را که به طور قابل توجهی تحت تأثیر نیچه قرار گرفتند، تجزیه و تحلیل می کند: باتای، فوکو و دریدا، و روش هایی را بررسی می کند که چگونه پاسخ های آنها به جنون نیچه تعیین می کند که آنها چگونه فلسفه را نیز درک می کنند. به عنوان رابطه فلسفه با جنون. برای این فیلسوفان، طرح پرسش درباره جنون، موضوع فلسفی را آسیب‌پذیر می‌کند و آن را در یک وضعیت مسئولیت نسبت به آنچه درباره آن می‌پرسد، درگیر می‌کند. از این تحلیل درگیری آنها با مسئله جنون، مفهوم جدیدی از «فلسفه زندگی‌نامه‌ای» پدیدار می‌شود که مستلزم درج این موضوع آسیب‌پذیر در اثر فلسفی است که هر یک از این فیلسوفان به روش‌های متفاوتی پایبند یا مقاومت می‌کنند. p>

Drawing connections between madness, philosophy and autobiography, this book addresses the question of how Nietzsche's madness might have affected his later works. It also explores why continental philosophy after Nietzsche is so fascinated with madness, and how it (re)considers, (re)evaluates and (re)valorizes madness. To answer these questions, the book analyzes the work of three major figures in twentieth-century French philosophy who were significantly influenced by Nietzsche: Bataille, Foucault and Derrida, examining the ways in which their responses to Nietzsche’s madness determine how they understand philosophy as well as philosophy’s relation to madness. For these philosophers, posing the question about madness renders the philosophical subject vulnerable and implicates it in a state of responsibility towards that about which it asks. Out of this analysis of their engagement with the question of madness emerges a new conception of 'autobiographical philosophy', which entails the insertion of this vulnerable subject into the philosophical work, to which each of these philosophers adheres or resists in different ways.