Japanese Cinema Between Frames

این کتاب پیچیدگی غنی تاریخ سینمای ژاپن را با ردیابی چگونگی تغییر شکل مداوم سینما از طریق تعامل پویا در محیط زیست رسانه ای در حال تغییر، بررسی می کند. لی با تمرکز بر تکنیک‌هایی که توجه را به فاصله بین فریم‌ها در نوار فیلم جلب می‌کند، چیزی که عموماً در فیلم روایی مبهم است، مکانیزم اصلی را کشف می‌کند که از همان دوران اولیه‌اش، رسانه از مادی بودن خود برای نشان دادن همزمانی خود استفاده کرده است. با انجام این کار، سینما خود را محکم با فرم‌های بصری مجاور مانند انیمه و مانگا پیوند زده است تا در طول تاریخ تعاملش با رسانه‌های جدید، از جمله تلویزیون، ویدئو و فرمت‌های دیجیتال، خود را دوباره تعریف کند. سینمای ژاپنی بین فریم‌ها بررسی جسورانه‌ای از زیبایی‌شناسی فیلم ژاپنی است که تاریخ سینمای این کشور را مجدداً قاب می‌کند و فرآیندهایی را روشن می‌کند که هم به بافت منحصربه‌فرد فیلم‌های ژاپنی کمک کرده و هم سینمای کشور را وارد حوزه جهانی فیلم کرده است. تاریخچه.

This book explores the rich complexity of Japan’s film history by tracing how cinema has been continually reshaped through its dynamic engagement within a shifting media ecology. Focusing on techniques that draw attention to the interval between frames on the filmstrip, something that is generally obscured in narrative film, Lee uncovers a chief mechanism by which, from its earliest period, the medium has capitalized on its materiality to instantiate its contemporaneity. In doing so, cinema has bound itself tightly with adjacent visual forms such as anime and manga to redefine itself across its history of interaction with new media, including television, video, and digital formats. Japanese Cinema Between Frames is a bold examination of Japanese film aesthetics that reframes the nation’s cinema history, illuminating processes that have both contributed to the unique texture of Japanese films and yoked the nation’s cinema to the global sphere of film history.