Interaction of Mycophenolic Acid and Pantoprazole: A Pharmacokinetic Crossover Study

Olesja Rissling تعامل بالقوه مایکوفنولیک اسید (MPA) و پانتوپرازول را تجزیه و تحلیل می کند. MPA به عنوان یک داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی برای جلوگیری از رد حاد اندام پس از پیوند اعضا استفاده می شود. پانتوپرازول، که به عنوان تداخل با فراهمی زیستی داروها شناخته شده است، برای جلوگیری از اختلالات دستگاه گوارش فوقانی استفاده می شود. نویسنده یک مطالعه فارماکوکینتیک بالینی را در بیماران پیوند کلیه برای ارزیابی تعامل بالقوه MPA و پانتوپرازول انجام داد. فراهمی زیستی و حداکثر غلظت MPA با یا بدون مصرف پانتوپرازول تعیین شد. تأثیر بر اثر سرکوب کننده سیستم ایمنی با اندازه گیری فعالیت آنزیم هدف مورد بررسی قرار گرفت. به طور کلی، هیچ تغییر قابل توجهی در فراهمی زیستی یا حداکثر غلظت یافت نشد. نتایج مشابهی برای فعالیت آنزیم هدف پس از مصرف پانتوپرازول با MPA به دست آمد. نتایج نشان می دهد که تعامل پانتوپرازول با MPA اثر سرکوب کننده سیستم ایمنی را تا حد بالینی معنی دار به خطر نمی اندازد.

Olesja Rissling analyzes the potential interaction of mycophenolic acid (MPA) and pantoprazole. MPA is used as an immunosuppressive drug to prevent acute organ rejections after organ transplantation. Pantoprazole, known to interact with the bioavailability of drugs, is used to prevent upper gastrointestinal disorders. The author performed a clinical pharmacokinetic study in renal transplant patients to evaluate a potential interaction of MPA and pantoprazole. The bioavailability and the maximum concentration of MPA were determined with or without pantoprazole intake. An influence on the immunosuppressive effect was evaluated by measuring the target enzyme activity. Overall, no significant change in the bioavailability or the maximum concentration was found. Similar results were obtained for the target enzyme activity after pantoprazole intake with MPA. The results suggest that the interaction of pantoprazole with MPA does not compromise the immunosuppressive effect to a clinically meaningful extent.