Hermeneutics of the Film World: A Ricœurian Method for Film Interpretation

این کتاب راهبرد روش‌شناختی جدیدی را برای تفسیر فلسفی فیلم شناسایی می‌کند. بسیاری از آثار اخیر در فلسفه فیلم، با اتخاذ رویکردی که با اصطلاح فیلم به عنوان فلسفه شناخته می شود، فیلم را قادر به انجام فلسفه دانسته اند. با تمرکز بر رابطه اساسی بین فیلم و تماشاگر فیلم، روش پیشنهادی بر مفهوم دنیای فیلم بنا شده است. با ترکیب فلسفه‌های مرلوپونتی و ریکور، و بازنگری در نظریه‌ی جهان‌سازی گودمن، جهان فیلم به افق هرمنوتیکی تبدیل می‌شود که اندیشه فلسفی فیلم از آن بیرون می‌آید. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه روش‌شناسی ریکوری پتانسیل این را دارد که با دعوت از محققان برای در نظر گرفتن تفسیر فیلم از نظر هرمنوتیک جهان فیلم، منبع ارزشمندی برای مطالعات فیلم فراهم کند.

This book identifies a new methodological strategy for the interpretation of film philosophizing. Many recent works in film philosophy, adopting the approach identified with the term film as philosophy, have considered film as capable of doing philosophy. Focused on the basic relationship between film and filmgoer, the proposed method is founded on the concept of the film world. Combining Merleau-Ponty’s and Ricœur’s philosophies, and reconsidering Goodman’s theory of worldmaking, the film world becomes the hermeneutic horizon from which film philosophical thought can emerge. The book shows how Ricœurian methodology has the potential to provide a valuable resource for film studies by inviting scholars to consider film interpretation in terms of film world hermeneutics.