(Endo)symbiotic Methanogenic Archaea

متانوژن ها میکروارگانیسم های پروکاریوتی هستند که متان را به عنوان محصول نهایی یک مسیر پیچیده بیوشیمیایی تولید می کنند. آنها کاملاً باستانی بی هوازی هستند و طیف گسترده ای از محیط های بدون اکسیژن را اشغال می کنند. متانوژن ها همچنین در سیتوپلاسم یوکاریوت های تک سلولی بی هوازی و در دستگاه گوارش حیوانات و انسان ها رشد می کنند. متانوژن های همزیست در دستگاه گوارش نشخوارکنندگان و سایر پستانداران متانوژن به طور قابل توجهی به بودجه جهانی متان کمک می کنند. به خصوص شکمبه میزبان تنوع قابل توجهی از متانوژن ها است. این تک نگاری به درون همزیستی های متانوژنیک پروتیست های بی هوازی، به ویژه مژک داران و تاژک داران موریانه، و متانوژن ها در دستگاه گوارش مهره داران و بندپایان می پردازد. بررسی‌های بیشتر در مورد پیامدهای ژنومی زندگی با هم در انجمن‌های همزیستی، نقش متانوژن‌ها در تخریب سنتروفی، و عملکرد و تکامل هیدروژنوزوم‌ها، اندامک‌های تولیدکننده هیدروژن پروتیست‌های بی‌هوازی خاص بحث می‌کنند.

Methanogens are prokaryotic microorganisms that produce methane as an end-product of a complex biochemical pathway. They are strictly anaerobic archaea and occupy a wide variety of anoxic environments. Methanogens also thrive in the cytoplasm of anaerobic unicellular eukaryotes and in the gastrointestinal tracts of animals and humans. The symbiotic methanogens in the gastrointestinal tracts of ruminants and other “methanogenic” mammals contribute significantly to the global methane budget; especially the rumen hosts an impressive diversity of methanogens. This monograph deals with methanogenic endosymbionts of anaerobic protists, in particular ciliates and termite flagellates, and with methanogens in the gastrointestinal tracts of vertebrates and arthropods. Further reviews discuss the genomic consequences of living together in symbiotic associations, the role of methanogens in syntrophic degradation, and the function and evolution of hydrogenosomes, hydrogen-producing organelles of certain anaerobic protists.