Emancipation, Democracy and the Modern Critique of Law: Reconsidering Habermas

این کتاب بر نظریه‌پردازی یورگن هابرماس در مورد قانون، حقوق و دموکراسی در پرتو نقد مدرن حقوق تمرکز دارد. سنت اخیر که به هگل و مارکس برمی گردد، محدودیت های حقوق را به عنوان واژگان رهایی و قانون را به عنوان زبان خودمختاری مطرح کرده است. از آنجایی که هابرماس ادعا می کند که بازسازی او از خودمختاری خصوصی و عمومی هدفی رهایی بخش دارد، نویسنده تصمیم گرفته است تا آن را در چارچوب نقد مدرن حقوق مورد بحث قرار دهد. به طور خاص تر، این مطالعه به نیاز به در نظر گرفتن دیالکتیک قانون می پردازد، که در آن قانون هم شرط رهایی و هم سلطه است، در هنگام بحث از آنچه قانون و حقوق اجازه می دهد. این برای دانشجویان و دانش پژوهان در زمینه های نظریه سیاسی، حقوق و نقد حقوقی، و همچنین جامعه شناسی و جامعه شناسی حقوق جذاب خواهد بود.

This book focuses on Jürgen Habermas’ theorising on law, rights and democracy in light of the modern critique of law. The latter tradition, which goes back to Hegel and Marx, has addressed the limitations of rights as vocabulary of emancipation and law as language of autonomy. Since Habermas claims that his reconstruction of private and public autonomy has an emancipatory aim, the author has chosen to discuss it in the context of the modern critique of law. More specifically, the study addresses the need to consider the dialectic of law, in which law is both a condition for emancipation and domination, when discussing what law and rights permit. It will appeal to students and scholars across the fields of political theory, law and legal criticism, as well as sociology and sociology of law.