Echo and Meaning on Early Modern English Stages

این کتاب به بررسی تروپ پژواک در ادبیات و نمایشنامه مدرن اولیه می پردازد و به بررسی جلوه های موسیقایی، صوتی و کلامی ناشی از اشکال تکرار روی صحنه و چاپ می پردازد. این مطالعه با تمرکز بر نمونه هایی که خود اکو به عنوان یک شخصیت ظاهر می شود، نشان می دهد که چگونه تکنیک های پژواک در اجرای ادبی، نمایشی و موسیقایی در آن دوره نفوذ کرده است و پژواک را به عنوان الگویی برای درگیر شدن با صداها و متون گذشته مطرح می کند. این کتاب که با ترجمه‌های قرن شانزدهم اسطوره‌های اکو از اووید و لانگوس شروع می‌شود، به استفاده از پژواک در سرگرمی‌های پیشرفت الیزابتی، درام تجاری و دادگاهی، نقاب‌های درباری ژاکوبین و رمان‌های عاشقانه منثور می‌پردازد. آثار نمایشنامه نویسان مشهوری مانند بن جانسون و جان وبستر را در چارچوب فرهنگ های اجرائی گسترده تر قرار می دهد. این کتاب مورد توجه محققان و دانشجویان درام، موسیقی و رقص مدرن اولیه خواهد بود.

</ p>

This book examines the trope of echo in early modern literature and drama, exploring the musical, sonic, and verbal effects generated by forms of repetition on stage and in print. Focusing on examples where Echo herself appears as a character, this study shows how echoic techniques permeated literary, dramatic, and musical performance in the period, and puts forward echo as a model for engaging with sounds and texts from the past. Starting with sixteenth century translations of myths of Echo from Ovid and Longus, the book moves through the uses of echo in Elizabethan progress entertainments, commercial and court drama, Jacobean court masques, and prose romance. It places the work of well-known dramatists, such as Ben Jonson and John Webster, in the context of broader cultures of performance. The book will be of interest to scholars and students of early modern drama, music, and dance.