Democratisation and Institutional Reform in Albania

انتقال دموکراتیک آلبانی - یکی از طولانی‌ترین و طاقت‌فرساترین دوره‌های اروپای پسا کمونیستی - نتوانست نهادهای یکپارچه ایجاد کند. بنابراین، این کتاب اولین بررسی جامع اصلاحات نظامی و قضایی آلبانی را - از سال 1992 تا 2009 - انجام می دهد تا مشخص کند که چرا اصلاحات نظامی باعث نهادینه شدن اساسی شد و اصلاحات قضایی این کار را نکرد. نویسنده پیامدهای مختلف را با تشریح چگونگی ساختن منافعی که نخبگان سیاسی اقدامات سیاسی بعدی آنها را شکل دادند، تحلیل می کند. به طور کلی، این کتاب یک گزارش نظری جدید برای نهادینه‌سازی در دموکراسی‌های نوظهور ارائه می‌کند و دو مورد از مهم‌ترین اصلاحات دموکراسی‌سازی آلبانی را روشن می‌کند. این کتاب برای شاغلینی که روی اصلاحات نهادینه‌سازی کار می‌کنند، پژوهشگران نهادگرا و دموکراتیزه‌سازی علاقه‌مند به گذارهای پسا استبدادی و پژوهشگران مطالعات منطقه‌ای با تمرکز بر آلبانی و بالکان غربی جذاب خواهد بود.

Albania’s democratic transition – one of the longest and most arduous of post-communist Europe – has failed to produce consolidated institutions. Therefore, this book undertakes the first comprehensive review of Albania’s military and judicial reform – from 1992 to 2009 – to ascertain why military reform produced substantial institutionalisation and judicial reform did not. The author analyses the different outcomes by outlining how political elites constructed the interests that shaped their subsequent political actions. Overall, this book presents a novel theoretical account for institutionalisation in emerging democracies and sheds light on two of Albania’s most important democratisation reforms. The book will appeal to practitioners working on institutionalisation reforms, institutionalist and democratisation researchers interested in post-authoritarian transitions, and area study scholars focusing on Albania and the Western Balkans.