Deep Active Learning: Toward Greater Depth in University Education

این اولین کتابی است که مفاهیم یادگیری فعال و یادگیری عمیق را به هم پیوند می‌دهد و نظریه و عمل را از طریق همکاری بین محققان آموزش عالی از سه کشور (ژاپن، ایالات متحده و سوئد) و همچنین موضوعات مختلف ترسیم می‌کند. حوزه‌های آموزشی (آموزش، روان‌شناسی، علم یادگیری، تربیت معلم، دندان‌پزشکی و تجارت). تنها از آغاز قرن بیست و یکم است که یادگیری فعال کلید تغییر از آموزش به یادگیری در آموزش عالی ژاپن شده است. با این حال، "یادگیری فعال" در ژاپن، مانند بسیاری از کشورهای دیگر، فقط یک اصطلاح چتر برای روش های تدریس است که مشارکت فعال دانش آموزان را ارتقا می دهد، مانند کار گروهی، بحث، ارائه و غیره. آنچه برای دانش آموزان لازم است این نیست. فقط یادگیری فعال اما یادگیری فعال عمیق. یادگیری عمیق بر محتوا و کیفیت یادگیری تمرکز دارد در حالی که یادگیری فعال، به ویژه در ژاپن، بر روش های یادگیری متمرکز است. یادگیری فعال عمیق در تقاطع یادگیری فعال و یادگیری عمیق قرار می گیرد و به یادگیری اطلاق می شود که دانش آموزان را با جهان به عنوان هدف یادگیری در حین تعامل با دیگران درگیر می کند و به دانش آموزان کمک می کند آنچه را که می آموزند با دانش و تجربیات قبلی خود پیوند دهند. و همچنین زندگی آینده آنها. چه برنامه های درسی، آموزش ها، ارزیابی ها و محیط های یادگیری چنین یادگیری فعال عمیقی را تسهیل می کند؟ این کتاب سعی دارد با پیوند دادن نظریه با عمل به این سوال پاسخ دهد.

This is the first book to connect the concepts of active learning and deep learning, and to delineate theory and practice through collaboration between scholars in higher education from three countries (Japan, the United States, and Sweden) as well as different subject areas (education, psychology, learning science, teacher training, dentistry, and business).It is only since the beginning of the twenty-first century that active learning has become key to the shift from teaching to learning in Japanese higher education. However, “active learning” in Japan, as in many other countries, is just an umbrella term for teaching methods that promote students’ active participation, such as group work, discussions, presentations, and so on.What is needed for students is not just active learning but deep active learning. Deep learning focuses on content and quality of learning whereas active learning, especially in Japan, focuses on methods of learning. Deep active learning is placed at the intersection of active learning and deep learning, referring to learning that engages students with the world as an object of learning while interacting with others, and helps the students connect what they are learning with their previous knowledge and experiences as well as their future lives.What curricula, pedagogies, assessments and learning environments facilitate such deep active learning? This book attempts to respond to that question by linking theory with practice.