Boccaccio the Philosopher: An Epistemology of the Decameron

این کتاب به بررسی رابطه درهم تنیده بین تولید ادبی و بنیان معرفت‌شناختی می‌پردازد که نمونه‌ای از آن در یکی از شاهکارهای ادبیات ایتالیایی است. فیلیپو آندری استدلال می کند که دکامرون جیووانی بوکاچیو درگیری مهم و البته پنهانی با فلسفه دارد و مفاهیم فلسفی روایات آن را می توان از طریق رویکرد معرفتی به متن درک کرد. او تأثیر دانته، پترارک، توماس آکویناس، ارسطو و دیگر متفکران کلاسیک و قرون وسطی را بر نگرش بوکاچیو نسبت به اخلاق و دانش جویی تحلیل می کند. این کتاب علاوه بر ارائه خوانشی معرفت‌شناختی از دکامرون، همچنین ارزیابی می‌کند که چگونه تأمل نظری در مورد ماهیت بلاغت و تخیل شاعرانه می‌تواند در نهایت نظریه‌ای از دانش را برانگیزد.

This book explores the tangled relationship between literary production and epistemological foundation as exemplified in one of the masterpieces of Italian literature. Filippo Andrei argues that Giovanni Boccaccio's Decameron has a significant though concealed engagement with philosophy, and that the philosophical implications of its narratives can be understood through an epistemological approach to the text. He analyzes the influence of Dante, Petrarch, Thomas Aquinas, Aristotle, and other classical and medieval thinkers on Boccaccio's attitudes towards ethics and knowledge-seeking. Beyond providing an epistemological reading of the Decameron, this book also evaluates how a theoretical reflection on the nature of rhetoric and poetic imagination can ultimately elicit a theory of knowledge.