Animals in the Writings of C. S. Lewis

این کتاب به بررسی نوشته‌های سی. اس. لوئیس در مورد حیوانات و مبانی الهیاتی مخالفت او با زنده‌گیری و سایر ظلم‌ها می‌پردازد. این استدلال می کند که پیدایش در بسیاری از این تفکرات اخلاقی مرکزی است و سازمان کتاب این را منعکس می کند. این به نوبه خود رویکردهای خلاقانه لوئیس به باغ عدن، «سلطه» بشریت بر زمین، و از دست دادن بهشت ​​با تمام عواقب فاجعه بار برای حیوانات را که پیش بینی کرده بود، بررسی می کند. کتاب با نگاهی به دیدگاه لوئیس از جامعه ای فراگیرتر پایان می یابد. اگرچه او هیچ خلاصه ای جامع از ایده های خود به جا نگذاشت، اما ماجراهای نارنیا و سه گانه علمی تخیلی، اشعار پراکنده و الهیات رایج او، محبت و همدردی با غیرانسان را القا می کنند. این مطالعه محققان را به چالش می‌کشد تا لوئیس را نه تنها به‌عنوان یک منتقد ادبی و نویسنده کودکان، بلکه به‌عنوان یک الهی‌دان در مورد پیامدهای حیوانات نیز مورد ارزیابی مجدد قرار دهند، اگرچه در اینجا چیزهای زیادی برای همه طرفداران آقای Bultitude و Reepicheep وجود دارد که کاوش کنند.

This book examines C. S. Lewis’s writings about animals, and the theological bases of his opposition to vivisection and other cruelties. It argues Genesis is central to many of these ethical musings and the book’s organization reflects this. It treats in turn Lewis’s creative approaches to the Garden of Eden, humanity’s “dominion” over the earth, and the loss of paradise with all the catastrophic consequences for animals it presaged. The book closes looking at Lewis’s vision of a more inclusive community. Though he left no comprehensive summary of his ideas, the Narnia adventures and science fiction trilogy, scattered poems and his popular theology inspire affection and sympathy for the nonhuman. This study challenges scholars to reassess Lewis as not only a literary critic and children’s author but also an animal theologian of consequence, though there is much here for all fans of Mr. Bultitude and Reepicheep to explore.