Anatomy of the Superhero Film

این کتاب به کارهایی می‌پردازد که یک بدن ابرقهرمانی می‌تواند با ایجاد چندین «اشعه ایکس» از حسی، ساختارهای آناتومیک، سیستم‌های داخلی، سازمان‌های سلولی، و پیشرفت‌های ارتز، شیمیایی یا فناوری انجام دهد. به طور خلاصه، این اشعه ایکس چیزی را ارائه می‌کند که ما می‌توانیم آن را به عنوان یک رویکرد دگرگونی-فیزیولوژیک به ابرقهرمانان در فیلم‌های بلند، فیلم‌های کوتاه کارتون تئاتر و سریال‌های تلویزیونی نتفلیکس توصیف کنیم. این رویکرد به بررسی روش‌هایی می‌پردازد که در آن «جوهر» ابرقهرمان‌ها، که شامل ماسک‌ها، لباس‌ها، شورون‌ها، سلاح‌ها و هاله‌های آن‌ها می‌شود، به محیط دیژتیک فیلم گسترش می‌یابد، از آن تجاوز می‌کند، آن را دگرگون می‌کند و آن را جسمانی می‌کند و آن را نمادین می‌کند. شکل، ابعاد، خطوط، و عملکرد ارگانیسمیک یک یا چند اندام اصلی، اعضا، روزنه ها، مایعات، یا خوشه های سلولی ما. بنابراین، همانطور که این مطالعه ادعا می‌کند، فیلم ابرقهرمانی، ما را نسبت به تغییرپذیری، سازگاری، تغییرپذیری و قابلیت‌های مجازی بدن خودمان آگاه‌تر می‌کند.

This book addresses what a superhero body can do by developing several “x-rays” of the superbody’s sensoria, anatomic structures, internal systems, cellular organizations, and orthotic, chemical, or technological enhancements. In short, these x-rays offer what we might describe as a metamorpho-physiological approach to the superheroes in feature films, theatrical cartoon shorts, and Netflix television series. This approach examines the ways in which the “substance” of superheroes, which includes their masks, costumes, chevrons, weapons, and auras, extends into the diegetic environment of the film, transgressing it, transforming it, and corporealizing it, making it emblematic of the shape, dimensions, contours, and organismic workings of one or more of our major organs, members, orifices, fluids, or cell clusters. Thus the superhero film, as this study claims, works to make us more aware of the mutability, adaptability, modifiability, and virtual capabilities of our own flesh.