دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب ‘By this proverbe thou shalt understonde’: An analysis of Chaucer’s experimentation with and use of proverbs
دانلود کتاب "با این ضرب المثل باید درک کنی": تجزیه و تحلیل آزمایش چاوسر و استفاده از ضرب المثل ها
مشخصات کتاب
‘By this proverbe thou shalt understonde’: An analysis of Chaucer’s experimentation with and use of proverbs
ویرایش:
نویسندگان: Catherine Teeling
سری:
ناشر: Southern Methodist University
سال نشر: 2008
تعداد صفحات: 122
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 36,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب "با این ضرب المثل باید درک کنی": تجزیه و تحلیل آزمایش چاوسر و استفاده از ضرب المثل ها: زبان، ادبیات و زبان‌شناسی، چاسر، جفری
در صورت تبدیل فایل کتاب ‘By this proverbe thou shalt understonde’: An analysis of Chaucer’s experimentation with and use of proverbs به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب "با این ضرب المثل باید درک کنی": تجزیه و تحلیل آزمایش چاوسر و استفاده از ضرب المثل ها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب "با این ضرب المثل باید درک کنی": تجزیه و تحلیل آزمایش چاوسر و استفاده از ضرب المثل ها
روزی مردی خردمند گفت که جهل سعادت است. دیگری گفت علم قدرت است. و یک بار مادری شکایت کرد که کلمات در یک گوش فرو می روند و از گوش دیگر خارج می شوند. ضرب المثل هایی از این قبیل، حکمت و نصیحت، هشدار و تسلی می دهند و وقایع خاصی را ترسیم و خلاصه می کنند. ضرب المثل ها را می توان به سادگی به عنوان یک عبارت معتبر در میان مردم عادی با منشأ عامیانه فرهنگی یا فلسفی باستانی تعریف کرد. آرچر تیلور، یکی از دانشمندان پایه ضرب المثل، دشواری در تعریف ضرب المثل را تشخیص داد و به جای آن درک مختصری ارائه کرد: "ضرب المثل یک ضرب المثل رایج در بین مردم است". ضرب المثل قرون وسطایی یک اظهار نظری است. این یک اصل، یک اصطلاح رایج، یا گفتار یک مرد عاقل است. این عبارات به ظاهر شیرین لبخندی را به چهره انسان مدرن می آورد و دانشی را که همه ما می دانیم به ارمغان می آورد، و با این حال برخی از لوگوفیل ها این عبارات صمیمی را به چیزی گویاتر تبدیل می کنند. جفری چاسر، شاعر قرن چهاردهمی، این گفته‌ها را به سلاح‌هایی سریع برای شخصیت‌هایش و جزئیات ظریف برای راویانش تبدیل کرد. این پایان نامه به بررسی تعداد بسیار زیاد ضرب المثل ها در دو اثر عمده چاسر، ترویلوس و کریسید و داستان های کانتربری می پردازد و می پرسد که چرا چاسر از ضرب المثل های زیادی استفاده کرده است؟ با بررسی شخصیت‌ها و راویان این دو اثر نشان می‌دهم که چاسر چگونه ضرب‌المثل قرون وسطایی را به عنوان یک وسیله آزمایش می‌کند. ضرب المثل ها را در دهان شخصیت هایش می گذارد و آنها را در یک گوش و از گوش دیگر شخصیت های باقی مانده بیرون می دهد. به طور خاص بررسی می‌کنم که شخصیت‌های ترویلوس و کریسید چگونه به گفتار ضرب المثلی پاسخ می‌دهند. شخصیت‌ها و بخش‌های داستان‌های کانتربری به من اجازه می‌دهند تا مقایسه‌ای را در فهرست خود چاسر نشان دهم. این آثار ادبی اساس پرسش کلی در مورد آزمایش ضرب المثل و استفاده از ضرب المثل ها را تشکیل می دهند. سپس، با تحلیل متون خطبه‌ای قرن چهاردهم، من مقایسه می‌کنم که واعظان قرون وسطی چگونه ضرب المثل‌ها را در متون خود وارد می‌کردند و تفاوت این ادغام با نویسندگان ادبی. برای تکمیل تحلیل خود از ضرب المثل قرون وسطایی، با بررسی مجموعه ای از تواریخ قرن چهاردهم به پایان می رسم. تواریخ به‌عنوان پایه‌هایی برای ثبت تاریخی عمل می‌کنند و مکانی غیرمحتمل برای ضرب المثل‌ها به نظر می‌رسند. هدف این پایان نامه این است که ضرب المثل قرون وسطایی را به عنوان ابزار و ابزاری برای گفتمان خلاقانه در ادبیات تعریف کند، از طریق نشان دادن آزمایش‌های عظیم چاسر با ضرب المثل در رابطه با شخصیت‌ها و داستان‌هایش از طریق تثبیت قرارگیری ضرب المثل در ساختارهای الهیاتی و تاریخی. 1 آرچر تیلور، ضرب المثل (کمبریج: انتشارات دانشگاه هاروارد، 1931)، 3.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
A wise man once said that ignorance is bliss. Another said that knowledge is power. And a mother once complained that words go in one ear, and out the other. Proverbs such as these offer wisdom and advice, warning and consolation, and outline and abridge certain events. Proverbs may be defined simply as an authoritative phrase circulating among a common people with either a cultural folk origin or an ancient philosophic one. Archer Taylor, one of the foundational scholars on proverbs, recognized the difficulty in defining a proverb and instead offered a brief understanding: "a proverb is a saying current among the folk."1 The medieval proverb is a sententious remark; it is a maxim, a common byword, or a wise man's speech. These seemingly sweet phrases bring a smile to the modern man's face and a knowledge that we all know, and yet certain logophiles mold these pithy phrases into something more expressive. The fourteenth-century poet Geoffrey Chaucer experimented with and transformed these sayings into quick weapons for his characters and subtle details for his narrators. This thesis examines the overwhelming number of proverbs in two of Chaucer's major works, Troilus and Criseyde and The Canterbury Tales, and asks why did Chaucer use so many proverbs? By examining the characters and narrators of these two works I show how Chaucer experiments with the medieval proverb as a device. He places proverbs in the mouths of his characters and lets them go in one ear, and out the other of the remaining characters. In particular I examine how the characters of Troilus and Criseyde respond to and with proverbial discourse. The characters and segments of The Canterbury Tales allow me to show a comparison within Chaucer's own catalogue. These literary works form the basis of the overall question on proverb experimentation with and usage of proverbs. Then, by analyzing sermonic texts of the fourteenth century, I compare how medieval preachers incorporated proverbs into their texts and how this incorporation differed from that of literary writers. To complete my analysis of the medieval proverb, I conclude by examining a collection of fourteenth-century chronicles. The chronicles act as foundations for historical record, and would seem an improbable place for proverbs. This thesis aims to define the medieval proverb as a device and a tool of creative discourse within literature by showing Chaucer's overwhelming experimentation with the proverb in regard to his characters and his stories by establishing the placement of the proverb within theological and historical constructs. 1 Archer Taylor, The Proverb (Cambridge: Harvard University Press, 1931), 3.
