دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: John Gray
سری:
ناشر: Οκτώ
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 272
زبان: Greek
فرمت فایل : DJVU (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Αχυρένια σκυλιά. Σκέψεις για τους ανθρώπους και άλλα ζώα به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سگ های نی. افکار در مورد انسان و حیوانات دیگر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
جان گری در «سگ های حصیری» باورهای اشتباه افراد متفکر را به چالش می کشد و نگاهی بسیار نافذ به وضعیت انسان ارائه می دهد.\r\n\r\nشروع با اعتراف به این که انسان در رابطه با سایر حیوانات و محیط طبیعی او موقعیت ممتازی ندارد، حمله کوبنده ای را به این باور انسان گرایانه آغاز می کند که انسان را به عنوان تسلط بر زمین، فراتر از همه مرزهای طبیعی، کنترل محیط و سرنوشت خود می بیند. همانطور که خود او می نویسد، \"بیشتر مردم معتقدند که متعلق به گونه ای هستند که می تواند بر سرنوشت آن تسلط یابد. این ایمان است، نه علم.\"\r\n\r\nناتوانی ظاهری ما در مدیریت خود یا جهان موضوع کوچکی نیست. گواه بر ناپیوستگی اساسی بین توهمات آگاهی ما و جایگاه واقعی ما در نظم طبیعی است. از نظر گری، این گسست و توهم به شدت در «سنت غربی» ظاهر می شود. از زمان افلاطون یک سری انتزاعات بین ما و جهان معرفی شده است. حقیقت، زیبا و خوب به اهداف ناموجود یک جستجوی غیرممکن تبدیل شد. و همه اینها توهم عالی را پرورش داد: خود موجودی عقلانی و پیوسته است، کنشگری در جهان و متمایز از دیگران. اما از آنجایی که خود یک توهم است، اخلاق یک پوچ است، یا بهتر است بگوییم یک آفرودیزیک. این ما را به افراد بهتری تبدیل نکرده است، اما مطمئناً انحرافات ما را غنی کرده است.» اخلاق یک انتزاع دیگر بین ما و جهان است.\r\n\r\nاومانیسم مدرن بی دردی را انکار و پنهان می کند. ما نمیخواهیم یا نمیتوانیم بفهمیم که نه تنها با حیوانات دیگر مرتبطیم، بلکه مانند آنها در رابطه با سرنوشت فردی و جمعی خود ضعیف هستیم، که ما را به یک باور بیمعنی در پیشرفت سوق میدهد. این تصور که ما می توانیم به نحوی پیشرفت کنیم یک توهم دیگر است. اهل عمل که برای پیشرفت می جنگند، خود را قهرمان می دانند. اما در واقع آنها \"در حقیقتی آرامش میجویند که به دلیل ضعف نمیتوانند آن را تحمل کنند. عمیقاً اعتقاد آنها به اینکه اراده انسان میتواند جهان را متحول کند، فناپذیری خودشان را انکار میکند. خودی که برای تسلط بر جهان تلاش میکند صرفاً یک سوسو زدن در سطح است. چیزها\". گری نتیجه می گیرد که هدف زندگی عمل نیست بلکه تفکر است. ما باید به سادگی از پیگیری های خود کنار بکشیم و به سادگی درک کنیم.
Στα "Αχυρένια σκυλιά" ο John Gray αντιμάχεται τις αστόχαστες πεποιθήσεις των σκεπτόμενων ανθρώπων και προσφέρει μια εξαιρετικά διεισδυτική ματιά για την ανθρώπινη κατάσταση. Ξεκινώντας με την παραδοχή ότι ο άνθρωπος δεν κατέχει μια προνομιούχα θέση σε σχέση με άλλα ζώα και το φυσικό του περιβάλλον εξαπολύει μια δριμεία επίθεση στην ανθρωπιστική πεποίθηση που βλέπει τον άνθρωπο να κυριαρχεί τη Γη, να υπερβαίνει κάθε φυσικό όριο, να ελέγχει το περιβάλλον του και την ίδια του τη μοίρα. Όπως γράφει και ο ίδιος "οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως ανήκουν σε ένα είδος που μπορεί να κυριαρχήσει στο πεπρωμένο του. Αυτό είναι πίστη, όχι επιστήμη". Η προφανής μας ανικανότητα να διαχειριστούμε τον εαυτό μας ή τον κόσμο δεν είναι ελάσσον ζήτημα. Μαρτυρά τη θεμελιώδη ασυνέχεια ανάμεσα στις αυταπάτες της συνείδησής μας και στην πραγματική μας θέση στη φυσική τάξη. Για τον Gray αυτή η ασυνέχεια και οι αυταπάτες εμφανίζονται πιο έντονα στη "Δυτική παράδοση". Από την εποχή του Πλάτωνα εισήχθησαν μια σειρά αφαιρέσεις μεταξύ του εαυτού μας και του κόσμου. Το αληθές το όμορφο και το καλό έγιναν οι ανύπαρκτοι στόχοι μιας αδύνατης αναζήτησης. Και όλα αυτά έθρεψαν την υπέρτατη αυταπάτη: ο εαυτός είναι μια ορθολογική, συνεχής οντότητα, ένας δρών στον κόσμο, διαφορετικός από όλους τους άλλους. Αλλά αφού ο εαυτός είναι μια αυταπάτη, η ηθική είναι ένας παραλογισμός ή μάλλον ένα αφροδισιακό. "Δεν μας έχει κάνει καλύτερους ανθρώπους σίγουρα όμως έχει εμπλουτίσει τις διαστροφές μας". Η ηθική είναι μια ακόμα αφαίρεση μεταξύ τους εαυτού μας και του κόσμου. Ο σύγχρονος ανθρωπισμός αρνείται και συγκαλύπτει την αναλγησία. Είμαστε απρόθυμοι ή και ανίκανοι να καταλάβουμε πως όχι απλώς συγγενεύουμε με άλλα ζώα, αλλά σαν και αυτά είμαστε αδύναμοι σε σχέση τόσο με το ατομικό όσο και με το συλλογικό πεπρωμένο μας, κάτι που μας οδηγεί στη δίχως νόημα πίστη στην πρόοδο. Η ιδέα ότι μπορούμε με κάποιον τρόπο να προοδεύουμε είναι μία ακόμα αυταπάτη. Οι άνθρωποι της δράσης, που παλεύουν για τη βελτίωση θεωρούν τον εαυτό τους ήρωα. Στην πραγματικότητα όμως "αναζητούν την παρηγοριά για μια αλήθεια που δεν μπορούν να αντέξουν λόγω αδυναμίας. Κατά βάθος η πίστη τους ότι η ανθρώπινη βούληση μπορεί να μεταμορφώσει τον κόσμο αρνείται την ίδια τους τη θνητότητα. Ο εαυτός που πασχίζει να κυριαρχήσει στον κόσμο είναι απλώς ένα τρεμοφέγγισμα στην επιφάνεια των πραγμάτων". Στόχος της ζωής, δηλώνει στο τέλος ο Gray, δεν είναι η δράση αλλά η ενατένιση. Πρέπει να αποσυρθούμε απλώς από τις επιδιώξεις μας και απλώς να κατανοούμε.