دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Über Trocken- und Feuchtluftresistenz des Pollens
دانلود کتاب در مورد مقاومت گرده در برابر هوای خشک و مرطوب
مشخصات کتاب
Über Trocken- und Feuchtluftresistenz des Pollens
ویرایش: 1
نویسندگان: Siegfried Pruzsinszky (auth.)
سری: Sitzungsberichten der Österr. Akademie der Wissenschaften
ISBN (شابک) : 9783662228845, 9783662248263
ناشر: Springer-Verlag Berlin Heidelberg
سال نشر: 1960
تعداد صفحات: 68
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 52,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب در مورد مقاومت گرده در برابر هوای خشک و مرطوب: علوم گیاهی
در صورت تبدیل فایل کتاب Über Trocken- und Feuchtluftresistenz des Pollens به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب در مورد مقاومت گرده در برابر هوای خشک و مرطوب نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب در مورد مقاومت گرده در برابر هوای خشک و مرطوب
1. به طور کلی حدود خشک بالای سلول های گیاهی زنده. سلول گیاهی زنده اغلب می تواند کاهش قابل توجهی در محتوای بخار آب هوای اطراف خود را تحمل کند. در برخی موارد، گیاهان توانایی خشک شدن کامل و بدون مرگ را دارند. چنین مقاومت کامل به خشکی عمدتاً در بین گیاهان پایین تر (جلبک ها، قارچ ها، گلسنگ ها) یافت می شود. با این حال، سلول ها معمولاً زیر یک سطح رطوبت معین می میرند. در آثار متعدد، نویسندگان مختلف توانستند محدودیت‌هایی را که زیر آن سلول‌های گیاهان خاص شروع به از بین رفتن کردند، تعیین کنند. بازی‌های رمزپایه موضوعات مطلوبی برای بررسی به اثبات رساندند. BIEBL (1938) نقطه کشنده جلبک های جزر و مدی مختلف را بین 98 تا 83 درصد رطوبت نسبی (RH مرتبط) تعیین کرد و در نتیجه روابط اکولوژیکی پیدا کرد. ILJIN (1931) سرخس Nothochlaena marantae، RouscHAL (1937) Oeterach officinarum، IIÄRTEL (1940) مقداری Hymenophyllaceen را مورد بررسی قرار داد که بین 90 تا 75 درصد مرتبط است. L.F فوت کرد. در سال 1953، LANGE گلسنگ ها را با دقت بیشتری بررسی کرد. جگرها اخیراً توسط HöFLEB (1942a, b; 1945, 1950, 1954, HERZOG-HÖFLEB 1944) به ویژه از نظر مقاومت در برابر خشکسالی مورد بررسی قرار گرفته اند. HöFLER توانست ثابت کند که این مقاومت در برابر خشکی در جگر به ترکیب پروتوپلاسمی هر گونه بستگی دارد. در برخی موارد او همچنین توانست نقطه کشنده یک گونه را با پیش تصفیه مناسب تغییر دهد، به طوری که می توان از سخت شدن از طریق خشکی و نرم شدن از طریق رطوبت صحبت کرد. به دنبال تحقیقات HÖFLER، ABEL (1956) همچنین توانست رفتار مقاومت خزه ها را روشن کند. در اینجا نیز خط خشک برای تعداد زیادی از گونه ها تعیین شد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
1. 'Ober Trockengrenzen lebender Pflanzenzellen Im allgemeinen. Die lebende Pflanzenzelle vennag recht oft eine beträcht1iche Verminderung des Wasserdampfgehaltes der sie umgebenden Luft zu ertragen. In manchen Fällen besitzen Pfla.nzen die Fähigkeit, völlig auszutrocknen, ohne abzusterben. Solche volle Trocken resistenz ist vor allem unter den niederen Pflanzen (Algen, Pilze, Flechten) zu finden. Meist sterben die Zellen aber unterhalb einer bestimmten Feuchtigkeit ab. In zahlreichen Arbeiten konnten verschiedene Autoren die Grenzen bestimmen, unterhalb welcher die Zellen bestimmter Pflanzen abzusterben begannen. Die Krypto gamen erwiesen sich als günstige Objekte für die Untersuchung. BIEBL (1938) hat bei verschiedenen Gezeitenalgen den Leta.l punkt zwischen 98 und 83% relativer Luftfeuchtigkeit (rel. L. F.) bestimmt und dabei ökologische Beziehungen gefunden. ILJIN ( 1931) untersuchte den Farn Nothochlaena marantae, RouscHAL (1937) Oeterach officinarum, IIÄRTEL (1940) einige Hymenophyllaceen, die zwischen 90 und 75% rel. L. F. abstarben. LANGE hat 1953 die Flechten genauer untersucht. Die Lebermoose wurden in neuererZeitvon HöFLEB (1942a, b; 1945, 1950, 1954, HERZOG-HÖFLEB 1944) besonders genau auf ihre Trockenresistenz untersucht. HöFLER konnte nachweisen, daß diese Trockenresistenz bei Lebermoosen von der protopla.sma.tischen Beschaffenheit der einzelnen Arten abhängt. Es war ihm ferner in manchen Fällen möglich, den Letalpunkt ein und derselben Art durch entsprechende Vorbehandlung zu verändern, so daß man von einer Abhärtung durch Trockenheit und einer Verweichlichung durchFeuchtigkeitsprechenka.nn. ABEL (1956) konnte im Anschluß an diese Untersuchungen HÖFLERS auch das Resistenzverhalten der Laubmoose klären. Auch bei diesen wurde für eine große Anzahl von Arten die Trockengrenze bestimmt.
فهرست مطالب
Front Matter....Pages N2-N4
Über Trocken- und Feuchtluftresistenz des Pollens....Pages 43-100
Back Matter....Pages 101-101
