Über den Mechanismus der Zersetzung von Azetylen-Azetondampf-Gemischen. Untersuchungen über die Methoden zur Bestimmung der Gasausbeute von Karbid

علاوه بر جرم متخلخل، بطری های استیلن حاوی استون به عنوان حلال استیلن هستند. استون در ابتدا به این منظور است که می توان مقدار کافی گاز را در بطری ها حتی در فشارهای پر شدن نسبتا کم ذخیره کرد. علاوه بر این، با این حال، این خاصیت را نیز دارد که به طور قابل توجهی از خود تجزیه استیلن جلوگیری می کند. این تأثیر را می‌توان تا حدی با این واقعیت توضیح داد که استون نیز همزمان با تجزیه استیلن تجزیه می‌شود و مقدار بسیار ناچیزی انرژی مصرف می‌شود. علاوه بر این، خنک‌کاری که هنگام آزاد شدن استیلن از محلول رخ می‌دهد، تبخیر استون و گرم شدن بخار استون یا محصولات برش آن تا دمای واکنش منجر به مصرف انرژی اضافی می‌شود. این منجر به کاهش گرمای مشاهده شده تجزیه [1] و در نتیجه در دمای واکنش می شود. با این حال، در همان زمان، همچنین نشان داده شده است که محصولاتی که در طی تجزیه استیلن رخ می دهند، به طور قابل توجهی تغییر می کنند. آزمایش‌های قبلی بر روی گردش مالی در طول تجزیه :m استیلن محلول در استون [1، 2، 3]، علی‌رغم تفاوت‌های خاص، نشان داد که این تنها تا حدودی با تجزیه به هیدروژن و کربن صورت می‌گیرد. به جای هیدروژن، متان اساساً به عنوان یک محصول تجزیه یافت می شود. علاوه بر این، استون تا حد زیادی با تشکیل مونوکسید کربن تجزیه می شود و مقادیر بیشتری متان تشکیل می شود. ممکن است این روند واکنش به ویژه به دلیل دمای بسیار پایین تر فرآیند در مقایسه با تجزیه در استیلن گازی خالص باشد.

In den Azetylenflaschen befindet sich neben der porösen Masse Azeton als Lösungo­ mittel für Azetylen. Das Azeton hat dabei zunächst den Zweck, daß auch bei ver­ hältnismäßig niedrigen Fülldrucken eine genügende Gasmenge in den Flaschen gespeichert werden kann. Es hat darüber hinaus aber auch die Eigenschaft, daß es die Selbstzersetzung des Azetylens sehr erheblich behindert. Dieser Effekt ist zu einem Teil dadurch zu erklären, daß während des Zerfalls des Azetylens gleich­ zeitig auch Azeton mit zersetzt wird, wobei ein nicht unerheblicher Energieanteil verbraucht wird. Weiterhin bedingt die bei der Azetylenabgabe aus der Lösung auftretende Abkühlung, die Verdampfung des Azetons sowie die Erhitzung des Azetondampfes bzw. seiner Spaltprodukte auf die Reaktionstemperatur einen zusätzlichen Energieverbrauch. Dadurch ergibt sich eine Erniedrigung der zu beobachtenden Zersetzungswärme [1] und damit der Reaktionst~mperatur. Gleichzeitig hat sich aber auch gezeigt, daß die bei der Zersetzung des Azetylens auftretenden Produkte wesentlich geändert werden. Die bisherigen Versuche über den Umsatz bei der Zersetzung von in Azeton gelöst::m Azetylen [1, 2, 3] ergaben nämlich trotz gewisser Unterschiede übereinstimmend, daß diese nur noch in geringem Umfang unter Zerfall in Wasserstoff und Kohlenstoff erfolgt. An Stelle des Wasserstoffes wird im wesentlichen Methan als Zerfallsprodukt gefunden. Daneben wird das Azeton zum großen Teil unter Bildung von Kohlenoxyd zer­ setzt, wobei zusätzlich weitere Mengen an Methan entstehen. Es ist möglich, daß dieser Reaktionsverlauf besonders auf die wesentlich niedrigere Temperatur des Vorganges zurückzuführen ist gegenüber der Zersetzung im reinen gasförmigen Azetylen.